SALAJROJ

"Kaj estu kontentaj je via salajro." - Johano, la Baptisto (Luko, 3:14)

La respondo de Johano, la Baptisto, al la soldatoj, kiuj petis lin klarigoj, estas modelo de koncizeco kaj saĝo.

Multaj homoj perdiĝas tra malsolve labirintoj, pro malefika kompreno pri la problemoj de rekompenco en la ordinara vivo.

Ĝi estas laboristoj, kiuj postulas salajrojn decita al ministroj, sen mediti la gravajn respondecojn, kiuj ofte konverti la administrantojn de la mondo en viktimoj de la maltrankvilo kaj de la sendormeco, kiam ne estas en martiroj de reprezentadoj kaj bankedoj.

Ĝi estas kleraj homoj, kiuj vendas la pacon de la hejmo por la kresko de pagoj.

Sennombraj homoj sekvas, de la juneco ĝis la maljuneco de la korpo, anksiajn kaj nekredantajn, malsanajn kaj afliktitajn, por ne konformiĝas kun la monataj salajroj, kiuj la cirkonstancoj de la homa vojo markas al ili, ene la nesondeblaj Intencoj.

Ĝi ne estas tra tro da rekompenco, ke la kreito integros sin en la diaj kadroj.

Se iu homo restas konscian pri la devoj, kiuj alpartenas al li, ju pli alte pagata, des pli maltrankvila.

Ekde multe, klarigas la populara filozofio, ke por la granda navo, ekaperos la grandan ŝtormon.

Ĝojiĝi ĉiujn servistojn kun la mem salajro estas pruvo de levita kompreno, antaŭ la justeco de la Ĉiopovo.

Antaŭ, do, de analizi la pagon de la Tero, kutimiĝu je valorizi la donaciojn el la Ĉielo.

Ekstraktita el Ĉapitro 5 de "Pão Nosso (Nia Pano)" - Chico Xavier (de la Spirito Emmanuel)