"Kaj la fajro mem provos ĉies laboraĵon, kia ĝi estas." - Paŭlo (I Korintanoj, 3:13)
La mehanikita industrio de la modernaj tempoj tre raportas pri la provoj de fajro por aprobi la reziston de ĝiaj faroj kaj, pripensante pri la faro, ni memoras ke la Evangelio, same, raportas sin al tiuj provoj, estas preskaŭ dudek jarcentoj, kun respekto al la spiritaj akiroj.
Skribante al la Korintanoj, Paŭlo imagas la homajn laboristojn konstruante sur la sola fundamento, kiu estas Jesuo Kristo, organizante ĉiuj siajn proprajn realigadojn, konforme la evoluaj rimedoj.
Ĉiu disĉiplo, tamen, devas edifi la propran laboron, konvinkita ke la tempoj de lukto malkovros ĝin al la okuloj de ĉiuj, por efektivigi la rektan juĝon pri sia kvalito.
La plibonigo de la mondo, en la materiala trajto, povas liveri la bildon de kio estas la graveco pri tiuj mezuroj de granda figuro. La tero restas plenan de fortunoj, pozicioj, valoroj kaj intelektoj, kiujn ne elportas la provojn de fajro; apenaŭ alproksimiĝas la purigantajn movadojn, ili descendas, rapide, la ŝtupojn de la mizero, de la ruino, de la dekadenco. En la servo de la Kristo, ankaŭ estas justa, ke la lernanto atendu la momenton de kontrolado pri la propraj ebloj. La karaktero, la amo, la fido, la pacienco, la espero reprezentas konkerojn por la eterna vivo, realigitaj per la kreito, kun la sankta helpo de la Majstro, sed ĉiuj disĉiploj devas atendi la necesajn provaĵojn, kiuj, en la oportuna momento, provos ĝin la spiritaj kvalitoj.
Ekstraktita el Ĉapitro 18 de "Pão Nosso (Nia Pano)" - Chico Xavier (de la Spirito Emmanuel)
No comments:
Post a Comment