Antaŭ bloko el kruda ŝtono, ne alforĝu vin al la ideo pri ia pezo. Pensu pri la artisma statuo, kiu povos kreiĝi el ĝi.
Rigardante la malfacilaĵojn de la semado, ne deturnu vin, timante pluvtorentojn kaj fivermojn. Memoru la panon, kiu plenigos vian provizejon.
Starante antaŭ tempesto, ne dronu en lamentado. Meditu pri la bonaĵoj, kiuj venos post ĝia forpaso.
Ĉe malfacilega laboro, ne timu la ŝviton, kiu abunde fluos. Atendu la bonajn verkojn, kiuj rezultos el ĝi.
Ne timu la varmon de la forĝejo. Atendu la utilaĵojn, kiujn ĝi liveros por via vivo.
Ne prezentu al vi nur la danĝerojn de malsano. Kunkalkulu la ĝojon kaj la kapablon kuraci.
Se vi efektive estas regata de nobla idealo, forgesu viajn defalintan amikon, forkurintan edzinon, sendankan kamaradon kaj nekompreneman fraton. Ili ĉiuj estas lernantoj kaj preterpasantoj, kiel vi mem... Gravaj ja estas la intensigo de la lumo, la progreso de la vero kaj la venko de la bono.
Ekstraktita el Ĉapitro 44 de "Kristana Agendo" - Chico Xavier (de la Spirito Andreo Ludoviko)
No comments:
Post a Comment